De laatste weken in het paradijs

De laatste weken stonden natuurlijk volledig in het teken van tentamens en er was daardoor geen enkele tijd voor leuke dingen of nieuwe avonturen… Toch hebben we tussendoor nog af en toe een beetje tijd vrij kunnen maken om nu het nog kan lekker op het strand te gaan liggen en de laatste dingen die we op het eiland wilden zien te bezichtigen. De stranden hier liggen er nog steeds prachtig bij en de zee is ook nog steeds azuur blauw en een heerlijke temperatuur. Aangezien wij drie levensgenieters zijn hadden we in de eerste week een opblaasband gekocht om lekker in zee te dobberen, af en toe zijn de golven hier echter dusdanig groot dat het nog een hele opgave is om er in te blijven zitten. Een paar weken geleden was het echt niet meer normaal toen ik en Nick naar het strand waren, de golven waren af en toe wel drie meter hoog en toen zijn er aardig wat smakkers tegen het zand gemaakt. Net kleine kinderen moeten we geleken hebben, af en toe waren de golven zelfs zo groot dat je werd opgetild en dan voor je keek en het water weg was en ja dan knal je dus vol met je gezicht op het zand.

Amanda had een week lang twee vriendinnen over de vloer en samen met hun zijn we een "hike" gaan doen aan de oostkust. De hike is niet helemaal van de grond gekomen doordat we al laat op het startpunt waren en daar ook nog eerst even uitgebreid gingen lunchen. Dus toen besloten we om in Batsheba langs de kust een stuk te gaan wandelen. Mooi gebiedje daar en veel rotsen om op te klauteren en te klimmen. Ik moet zeggen dat mijn hoogtevrees aardig is opgedroogd en als je eenmaal z'n rotswandje op bent geklommen krijg je daar een aardig uitzicht voor terug.

We zijn ook nog een dag naar Saint Nicholas Abby geweest, dat is een oude plantage/rum distillery. Natuurlijk is een dagje naar een rum plantage niet geslaagd als je even de rum die daar gemaakt wordt proeft. De rum was heerlijk alleen toen ze de prijs van een flesje vertelde wist ik meteen dat de gewone goedkope rum ook wel goed genoeg was voor een avondje stappen.

Afgelopen woensdag was het tijd om afscheid te nemen van mijn lievelingsplek op het eiland, Harbor Lights. DE nummer één kroeg van het eiland waar je voor ongeveer €17,50 zoveel sterke drank en bier kan drinken als je hartje begeerd. Ik hoef er natuurlijk niet bij te zeggen dat wij daar regelmatig op vrijdag avond te vinden waren…

De tentamens zaten er ondertussen op en in onze laatste paar dagen hebben we dan toch eindelijk een auto gehuurd en een rondje om het eiland gemaakt. Samen met de meeste mensen die nog niet naar huis waren hebben we twee auto's gehuurd en zijn we langs alle bekende plekken geweest, veel plaatsen waren we al geweest maar het was leuk om nog even overal langs te gaan. Hoe we die dag overleefd hebben zonder ongelukken is mij een godswonder (misschien dat mam een kaarsje voor me op heeft gestoken in lourdes)?

Opeens is het dan zo ver, na vier heerlijke maanden zijn de laatste paar uurtjes op het paradijs toch echt aangebroken. Het is toch raar wakker worden die laatste ochtend wetende dat je om elf uur door een taxi wordt opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Gister hebben we ons avontuur op de Caraïben op passende wijze afgesloten met een dikke Cubaanse sigaar. Nog even afscheid genomen van onze Finse vrienden die in de buurt wonen. Ook hebben we gister alvast onze borg terug gekregen. Daaruit bleek maar weer eens dat onze huisbaas echt super relaxed is want hij heeft niet eens het huis geïnspecteerd. Hij kwam binnen gaf ons het geld terug en vroeg toen of we nog schade te melden hadden, dus wij alle drie tegelijk "nee, nee niet dat we weten". Om eerlijk te zijn hebben we ons ook erg netjes gedragen en waren er geen grote dingen kapot maar toch waren er een aantal schade gevalletjes waarvan akte,

1. Een set lakens "vermist" na het feestje
2. 2 gesneuvelde glazen + 2 gesneuvelde kopjes
3. De bezem
4. De prullenbak
5. Stoel in de kamer is een latje kapot
6. Stoel in mijn kamer is wankel
7. Bobbel in de badkamervloer
8. Stoeltje op de veranda had vroeger een armleuning
9. EN EEN SCHEUR VAN 10 METER IN DE MUUR VAN HET HUIS, die wij dan misschien niet gemaakt hebben maar die zat er eerst zeker nog niet…
10. Nog wat kleine dingetjes waar ik zo even niet op kan komen

Desalniettemin hebben we ons heel netjes gedragen en de buren maar een keer wakker gehouden door een feestje te geven. Nu is het dan toch echt tijd om vaarwel te gaan zeggen van het heerlijke leventje dat ik hier geleefd heb. Het gaat toch even wennen worden thuis dat je 's morgens opeens andere mensen tegen komt in de keuken dan Nick & Tom, je kunt zeggen wat je wil en het zal wel een cliché van jewelste zijn maar het is toch echt zo, als je vier maanden samen in een huis woont en je verder geen familie in de buurt hebt voelt het toch bijna alsof je broers van elkaar bent. Vanavond staan we opeens in de Verenigde Staten in plaats van een tropisch eiland, op naar een nieuw avontuur. Ik ben bang dat ik tijdens DE ROADTRIIIIIP geen verslagen kan uploaden dus die komen achteraf wel.

Barbados je was geweldig en tot ziens!